Uzun Bir Aradan Sonra Dedim ki Kendi Kendime...

Toparlanmalıyım.
-Hiçbir işe yaramadığını bile bile...
-Hiç!
Acaba şu zırhım mıydı hep başıma en çok belayı açan?
-O çelişkili duygularımla, yaşamın içinde zaten zorluk içinde olan konumumu, bir de başkalarına-ötekilere; sevdiğimi sandıklarıma ve beni sevdiklerini sananlara-iletememek; evet :iletmemek; iletmek istememek-bu, çok daha zorlaştırdı hayatı...

Ama hayat adeta yepyeni bir sayfa açtı bana...Evet o sayfayı ben açmadım, o sayfa hayat tarafından açıldı bana...İşte böyle birşeydir hayat..